Biblia

Rdz 2

⁷ i rów kopa³ w ziemi, aby w ten sposób nawadniaæ ca³± powierzchniê gleby - ⁸ wtedy to Pan Bóg ulepi³ cz³owieka z prochu ziemi i tchn±³ w jego nozdrza tchnienie ¿ycia, wskutek czego sta³ siê cz³owiek istot± ¿yw±. ⁹ A zasadziwszy ogród w Eden na wschodzie, Pan Bóg umie¶ci³ tam cz³owieka, którego ulepi³.

Rdz 3

¹ A w±¿ by³ bardziej przebieg³y ni¿ wszystkie zwierzêta l±dowe, które Pan Bóg stworzy³. On to rzek³ do niewiasty: "Czy rzeczywi¶cie Bóg powiedzia³: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?" ² Niewiasta odpowiedzia³a wê¿owi: "Owoce z drzew tego ogrodu je¶æ mo¿emy, ³ tylko o owocach z drzewa, które jest w ¶rodku ogrodu, Bóg powiedzia³: Nie wolno wam je¶æ z niego, a nawet go dotykaæ, aby¶cie nie pomarli". ⁴ Wtedy rzek³ w±¿ do niewiasty: "Na pewno nie umrzecie! ⁵ Ale wie Bóg, ¿e gdy spo¿yjecie owoc z tego drzewa, otworz± siê wam oczy i tak jak Bóg bêdziecie znali dobro i z³o" ⁶ Wtedy niewiasta spostrzeg³a, ¿e drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, ¿e jest ono rozkosz± dla oczu i ¿e owoce tego drzewa nadaj± siê do zdobycia wiedzy. Zerwa³a zatem z niego owoc, skosztowa³a i da³a swemu mê¿owi, który by³ z ni±: a on zjad³. ⁷ A wtedy otworzy³y siê im obojgu oczy i poznali, ¿e s± nadzy; spletli wiêc ga³±zki figowe i zrobili sobie przepaski

Rz 5

¹²Dlatego te¿ jak przez jednego cz³owieka grzech wszed³ na ¶wiat, a przez grzech ¶mieræ, i w ten sposób ¶mieræ przesz³a na wszystkich ludzi, poniewa¿ wszyscy zgrzeszyli... ¹³Bo i przed Prawem grzech by³ na ¶wiecie, grzechu siê jednak nie poczytuje, gdy nie ma Prawa. ¹⁴A przecie¿ ¶mieræ rozpanoszy³a siê od Adama do Moj¿esza nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli przestêpstwem na wzór Adama. On to jest typem Tego, który mia³ przyj¶æ. ¹⁵Ale nie tak samo ma siê rzecz z przestêpstwem jak z darem ³aski. Je¿eli bowiem przestêpstwo jednego sprowadzi³o na wszystkich ¶mieræ, to o ile¿ obficiej sp³ynê³a na nich wszystkich ³aska i dar Bo¿y, ³askawie udzielony przez jednego Cz³owieka, Jezusa Chrystusa. ¹⁶I nie tak samo ma siê rzecz z tym darem jak i ze [skutkiem grzechu, spowodowanym przez] jednego grzesz±cego. Gdy bowiem jeden tylko grzech przynosi wyrok potêpiaj±cy, to ³aska przynosi usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów. ¹⁷Je¿eli bowiem przez przestêpstwo jednego ¶mieræ zakrólowa³a z powodu jego jednego, o ile¿ bardziej ci, którzy otrzymuj± obfito¶æ ³aski i daru sprawiedliwo¶ci, królowaæ bêd± w ¿yciu z powodu Jednego - Jezusa Chrystusa. ¹⁸A zatem, jak przestêpstwo jednego sprowadzi³o na wszystkich ludzi wyrok potêpiaj±cy, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie daj±ce ¿ycie. ¹⁹Albowiem jak przez niepos³uszeñstwo jednego cz³owieka wszyscy stali siê grzesznikami, tak przez pos³uszeñstwo Jednego wszyscy stan± siê sprawiedliwymi.

Mt 4

¹ Wtedy Duch wyprowadzi³ Jezusa na pustyniê, aby by³ kuszony przez diab³a. ² A gdy przepo¶ci³ czterdzie¶ci dni i czterdzie¶ci nocy, odczu³ w koñcu g³ód. ³ Wtedy przyst±pi³ kusiciel i rzek³ do Niego: "Je¶li jeste¶ Synem Bo¿ym, powiedz, ¿eby te kamienie sta³y siê chlebem". ⁴ Lecz On mu odpar³: "Napisane jest: Nie samym chlebem ¿yje cz³owiek, lecz ka¿dym s³owem, które pochodzi z ust Bo¿ych". ⁵ Wtedy wzi±³ Go diabe³ do Miasta ¦wiêtego, postawi³ na naro¿niku ¶wi±tyni ⁶ i rzek³ Mu: "Je¶li jeste¶ Synem Bo¿ym, rzuæ siê w dó³, jest przecie¿ napisane: Anio³om swoim rozka¿e o tobie, a na rêkach nosiæ ciê bêd±, by¶ przypadkiem nie urazi³ swej nogi o kamieñ". ⁷ Odrzek³ mu Jezus: "Ale jest napisane tak¿e: Nie bêdziesz wystawia³ na próbê Pana, Boga swego". ⁸ Jeszcze raz wzi±³ Go diabe³ na bardzo wysok± górê, pokaza³ Mu wszystkie królestwa ¶wiata oraz ich przepych ⁹ i rzek³ do Niego: "Dam Ci to wszystko, je¶li upadniesz i oddasz mi pok³on". ¹⁰ Na to odrzek³ mu Jezus: "Id¼ precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, bêdziesz oddawa³ pok³on i Jemu samemu s³u¿yæ bêdziesz". ¹¹ Wtedy opu¶ci³ Go diabe³, a oto anio³owie przyst±pili i us³ugiwali Mu.